Exhibition/publication Water and the flood of 1916

Stichting Uit de Kunst Waterland

In de kunstzaal van het Waterlandsmuseum de Speeltoren te Monnickendam wordt op zaterdag, 16 juli werk van Henk Fakkeldij geëxposeerd.

Fakkeldij noemt zichzelf mixed media artist/ New Renaissance ArtistDoor zijn brede interesse en opleiding gebruikt hij verschillende media om zijn kunstwerken te componeren. Denk hierbij aan beeld, geluid en geur, verwerkt in een verscheidenheid aan uitdrukkingsvormen.

Fakkeldij heeft zich voor deze expositie met name gericht op het Waterland en heel specifiek op de gebieden die in 1916 gedurende de waternoodramp overstroomden. Hij is begonnen met het schrijven van een verhaal. Daarna heeft hij veel onderzoek gedaan naar de overstroming in 1916. Daarbij heeft hij beelden en geluiden gemaakt. Het beeld in de vorm van tekeningen, foto’s, tekstfragmenten, combinaties van ruimtelijk (3D) en 2D.

In zijn pastels toont hij beelden van het de overstroming 1916. In zijn grote tekening (210 x 150 in cm.) wordt een beeld gegeven van een overstroomd Monnickendam in een onbekende (toekomstige) tijd.

De geluidscompositie bestaat uit geluiden die hij in het Waterland heeft opgenomen gecombineerd met eigen (boventoon) zang.
Denk aan het klokgelui van de kerkjes in verscheidene dorpen. De namen van de overledenen die daar op de graven staan zijn in de soundscape verwerkt. Het boventoon zingen heeft voor hem een relatie met de boventonen die ook door harde winden tussen de huizen ontstaan.
Hij heeft veel mensen gevraagd het loeien van de koeien na te doen. Deze eigentijdse vertolkingen geven een impressie van wat men denkt dat het geluid van de koeien is. De koeien speelden een belangrijke rol tijdens de overstroming, zij zijn met velen verdronken. Maar ook de mens heeft het moeten ontgelden. Er zijn veel mensen gestorven en de materiële schade was enorm.

Fakkeldij:”Wat ik zo mooi vind van dit onderwerp is dat het over een prachtig gebied gaat dat ik door deze expositie echt heb ontdekt. Door het spelen en zingen in de Theaterproducties: “Het Water stijgt” en” Wie wind Zaait” ben ik nogmaals letterlijk ondergedompeld in vele facetten die met 1916 maar ook met nu te maken hebben.

Nu: Het water stijgt nog steeds. We hebben net als toen te maken met vluchtelingen. Het is onderwerp is heel actueel. Ik ben er zelf nog niet klaar mee en wil door op het ingeslagen pad. Waar alles in vorm en inhoud kan samen komen.

————

On Saturday, July 16, work by Henk Fakkeldij will be exhibited in the art room of the Waterlandsmuseum De Speeltoren in Monnickendam.

Fakkeldij calls himself mixed media artist/ New Renaissance Artist. Due to his broad interests and training, he uses different media to compose his works of art. Think of image, sound and smell, processed in a variety of expressions.

For this exhibition, Fakkeldij mainly focused on the Waterland and very specifically on the areas that were flooded in 1916 during the flood disaster. He has started writing a story. After that he did a lot of research into the flood in 1916. He also made images and sounds. The image in the form of drawings, photos, text fragments, combinations of spatial (3D) and 2D.

In his pastels he shows images of the flooding of 1916. His large drawing (210 x 150 in cm.) shows a flooded Monnickendam in an unknown (future) time.

The sound composition consists of sounds he recorded in the Waterland, combined with his own (overtone) vocals. Think of the chimes of the churches in various villages. The names of the deceased on the graves there are incorporated in the soundscape. Singing overtones has for him a relationship with the overtones that are also created by strong winds between the houses. He has asked many people to imitate the lowing of the cows. These contemporary renditions give an impression of what is believed to be the sound of the cows. The cows played an important role during the flooding, many of them drowned. But humans have also had to pay for it. Many people died and the material damage was enormous.

Fakkeldij: “What I like about this subject is that it is about a beautiful area that I really discovered through this exhibition. By playing and singing in the Theater productions: “The Water rises” and “Who sows the wind” I was once again literally immersed in many facets that have to do with 1916 but also with today.

Now: The water is still rising. We are dealing with refugees just like then. The subject is very topical. I am not yet done with it myself and want to continue on the chosen path. Where everything can come together in form and content.